Bradford i Foster Brook Railway była jedną z pierwszych kolei jednoszynowych w Ameryce. Jej budowa zainspirowana została koleją Centennial Monorail zbudowaną na Wystawie Stulecia w Filadelfii w 1876 r. Pomysłodawcą jej budowy był pułkownik Roy Stone, który postanowił rozwiązać problemy transportowe w pobliżu Bradford w Pensylwanii. W 1876 roku Bradford było kwitnącym miastem naftowym, w którym wiele maszyn i zapasów ropy czekało na dostawę. Z powodu błotnistych dróg dostawy na pola naftowe były opóźnione. Budowę kolei rozpoczęto już 31 października 1877 roku, kiedy powstała Korporacja Kolejowa. Kolej została skonstruowana wzorując się na projekcie Lartigue Monorail i składała się z szeregu pali wbitych w ziemię, połączonych 12-calowymi drewnianymi kantówkami, na których ustawiono pojedynczą szynę. Trzy stopy poniżej główki szyny znajdowały się podłużnice z każdej strony.
W pierwszej lokomotywie silnik miał dwa kotły i miał nisko umieszczony środek ciężkości. Silnik ten szybko się zużył i został zastąpiony cięższym silnikiem o bardziej konwencjonalnej konstrukcji z jednym kotłem. Ta lokomotywa ze względu na wysoko umieszczony środek ciężkości przewróciła się podczas swojej czwartej podróży. Nikt nie został ranny w tym wypadku. Wypadek ten jednak spowodował powrót do konstrukcji z bliźniaczymi kotłami, która została zastosowana w kolejnej lokomotywie. W lokomotywie tej podczas próbnego uruchomienia silnika jeden z kotłów eksplodował zabijając sześć osób. Wydpadek ten położył kres tej kolei.
Załącznik:
Peg_Leg_Railroad,_Quit_Business_1880,_Bradford,_PAzz.jpg
Opracowano na podstawie Wikipedii.
Zarejestruj się
Zaloguj się
FAQ