- Zachodniopomorski Klub Miłośników Kolei -

Wagon pomiarowy GMF 51.

W wieży wodnej znajdowała się kolejna ekspozycja. Katalog stacji.

Polskie akcenty.

Wśród odznak interesujące znalezisko - odznaka honorowa dla niemieckiego kolejarza, który został przodującym kolejarzem PRL.

Wagon sanitarny. Wagon dyskotekowy urlopowego pociągu samochodowego Tourex kursującego na trasie Berlin - Warna.

W końcu dotarliśmy do mojego pierwotnego celu podróży, czyli wagonów sypialnych Jednostki Pociągów Rządowych NRD.
W przeszłości trzy wagony sypialne pomalowane były w barwy państw tworzących stowarzyszenie Pomerania tj. NRD, Polski i Szwecji. Wagon restauracyjny był koloru oliwkowego (pozostałe wagony restauracyjne Mitropy - odpowiednika naszego Wars'u były czerwone).

Niestety tu spotkało nas kolejne rozczarowanie. Wagony zostały przemalowane na kolor oliwkowy. Nie było wagonu polskiego - przynajmniej ja go nie zauważyłem. Ponadto okazało się, że nie można ich zwiedzać, gdyż stanowią część schroniska. W czasie naszej wizyty zakwaterowane były dzieci z zielonej szkoły (czy czegoś takiego.)

Wagon sztabowy Jednostki Pociągów Rządowych NRD. Tak te wagony wyglądały kiedyś:

Parowóz bezogniowy z 1961 roku. Parowóz pracował w papierni w Schwedt do lat 90-tych ubiegłego wieku. Czas pracy tego parowozu wynosił 4-5 godzin. W tym miejscu zakończyliśmy zwiedzanie muzeum. Nie był to jednak koniec naszej wycieczki.

Małe podsumowanie.
Wstęp 3,5 Euro (w 2018 roku) - czy to dużo, czy mało kwestia indywidualnej oceny. Ja zakończyłem zwiedzanie tego muzeum z mieszanymi uczuciami i niedosytem.

Plusy:
+ Z jednej strony wystawiono dużo małych eksponatów takich jak telefony, lampy, zegary, odznaki itd.
+ Co ciekawe można większość z nich można było dotknąć, zakręcić korbką itp.
+ Dużym plusem były opisy także po polsku (niestety nie na wszystkich eksponatach).
+ Plac zabaw dla dzieci.

Minusy:
- beznadziejnie rozmieszczone lokomotywy BR w hali wachlarzowej. Mając 25 stanowisk można było to o wiele lepiej zaprezentować. Obie lokomotywy BR i wagon cesarski ustawione obok siebie. Ciasno, mało światła.
- lekki bałagan, w niektórych miejscach umieszczono zbyt dużo eksponatów i można było dostać oczopląsu.
- wagony rządowe sypialne, na których najbardziej mi zależało przemalowane i brak jest możliwości ich zwiedzenia wewnątrz (schronisko).
- niedziałająca makieta.

Po zakończeniu zwiedzania postanowiliśmy podjechać na pobliski dworzec kolejowy.
Pierwsza rzecz jaka mi się rzuciła w oczy - niedziałający zegar- poczułem się prawie jak w Polsce . Budynek dworca - widok od frontu.